4 Ağustos 2008 Pazartesi

Stereophonics Masstival'deydi.

Masstival'in önceden official site'ında bildirmiş olduğu üzere sahne önü girişi bedava olan konserdi, ha bunu öndeki görevliler bilio muydu, hayır. Öğrettik mi, evet.

Stereophonics sahneye pedallarında ve anfilerindeki sorunlar nedeniyle 10 dakika geç çıktı. Şarkı aralarında mr. writer diye yırtınışıma Kelly jones'un ''sorry guys, we have a problem with our pedals today so we're not gonna do it this time, we're sorry about it'' demesi de bununla ilgiliydi ki konserin en üzücü tarafı bu oldu benim için.

Seyirci katılımı zayıftı. Kendi bulunduğum tarafta alanis fanlarının konserden önce çıkan grup iyi midir diye yönelttikleri sorulara sittirin gidin tadında cevaplarım geceye ayrı bir renk kattı. Sahnenin sağ tarafında biraz hareket vardı seyircilerde, onun dışında benden başka şarkılara eşlik eden birisi göremedim, üzüldüm.

Grubun performansı seyircinin zayıflığına rağmen çok çok üst düzeydi. Kelly 3 şarkıdan sonra seyirciye kendilerini tanıtma gereği bile hissetti. 90lardan beri britpop'un öncülerinden olan büyük bir gruba Türk seyircisinin ilgisizliğini ayıpladım.

Setlist'in tadı damağımda kaldı. Dakota, have a nice day, local boy in the photograph, it means nothing gibi 1 numara görmüş single'ların yanında grubun fan kitlesini sevindirecek pass the buck, traffic, vegas two times, just lookin, the bartender and the thief, superman, bank holiday monday, my friends gibi birbirinden leziz şarkılar ardı ardına Maslak semalarında inledi ki 1-2 şarkı eksik olmak üzere setlist'in toplamı böyleydi ama yine sahnenin en etkileyici anlarından biri de Kelly Jones'un tek gitarıyla Maybe Tomorrow'u söylemesi oldu. Bana mr.writer borcuyla sahneden ayrıldılar, bir daha Türkiye sınır içinde göremesem de borcumu ileriki yıllarda avrupa festivallerinden birinde alırım diye düşünüyorum.

Richard'ın karizması, Kelly'nin gerçek frontman tadı, yeni gitarist adam'a Kelly'nin sürekli takılması, Javier'in insan üstü çabası geceden akıllarda kalanlardı. Kelly'nin kısa boylu yakışıklı erkek nası olunurmuş göstermesi benim gibi boy fakirlerine de örnek olacak cinstendi.

Genel olarak Stereophonics 10 üzerinden 8, seyirci 2, setlist 9 (mr.writer puanı) aldı benden. Bi çok insan ne kaçırdığının farkında olmayacak ama benim gibiler için de hayatının özel konserlerinden biri olarak tarih sayfalarında yer alacak.

O anları hatırlamak için Glastonbury'den bir Stereophonics performansı gelsin, A Thousand Trees:

indir

Hiç yorum yok: