6 Haziran 2010 Pazar

Keane - Night Train

Umut Sarıkaya Radiohead'le güzel dalga geçmişti, insanları ağlatarak zengin oldunuz diye. Benim de hep takıldığım konudur bu. Albüm satman için illa kanırtmak zorunda mısın rock müzik yapıyorsan. İnandırıcı gelmiyor. Sen her albüm sonunda yeni evlere, arabalara, lükse kavuşurken dinleyicin kalbini yarsın dursun. Tamam rock müziğin içinde protestlik var kabul ama sürekli kişisel meselelerle italik duruş sergiliyorsan bayıyorsun arkadaş, bırak git. Keane, Hopes&Fears'dan sonra Under The Iron Sea'yle aynı stratejiyi denemiş ama tutmayınca yavaş yavaş yola gelmeye başlamıştı Perfect Symmetry'de. Night Train'le bu gelişimde Keane bir adım daha atıyor ve kulaklarımızı bayram ettiriyor.